Czas terroru

KLAUZULA INFORMACYJNA

Zgodnie z art. 13 ust. 1 i 2 oraz art. 14 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych), zwanego dalej RODO, informujemy:

  1. Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest: Burmistrz Świecia ul. Wojska Polskiego 124,  tel. 52 33 32 323,  faks 52 33 32 311, e-mail  sekretariat [at] swiecie.eu
  2. Administrator wyznaczył Inspektora Ochrony Danych z którym można kontaktować się we wszystkich sprawach związanych z przetwarzaniem danych osobowych: tel. 607 753 475   
    e-mail: daneosobowe24h [at] wp.pl.
  3. Pozyskane dane osobowe przetwarzane będą w celu możliwości wykonywania przez Urząd Miejski w Świeciu ustawowych zadań publicznych określonych m.in. w ustawie z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym oraz w innych regulacjach.
  4. Odbiorcami Pani/Pana danych mogą być organy publiczne lub podmioty działające w zakresie i celach, które wynikają z przepisów prawa.
  5. Posiada Pani/Pan prawo do:
    • uzyskania od Administratora dostępu do swoich danych osobowych, ich sprostowania, wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych, ograniczenia przetwarzania, przenoszenia danych (chyba że przepisy RODO będą stanowiły inaczej):
    • wniesienia skargi do organu nadzorczego jakim jest Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych:
  6. Pani/Pana dane osobowe będą przechowywane przez Administratora zgodnie z wymogami wynikającymi z przepisów prawa.

Świecie, dnia 26 maja 2018 roku

Administrator Danych Osobowych
w Urzędzie Miejskim w Świeciu

Close GDPR info

Ważne:

Strona archiwalna. Przejdź na www.swiecie.eu

Czas terroru

30 sierpnia 2012

Wkrótce po wkroczeniu oddziałów niemieckich do Świecia w 1939 r. rozpoczęły się egzekucje Polaków. 1 września w Świeciu odbędą się obchody, upamiętniające tamte wydarzenia i 73. rocznicę wybuchu II wojny światowej.

W sobotę 1 września o godz. 12.00 w Świeciu zostaną włączone syreny alarmowe, a delegacje urzędu miasta  złożą kwiaty na mogiłach poległych i pomordowanych:
- na cmentarzu przy ul. Sienkiewicza,
- przy pomniku na Małym Rynku,
- przy pomniku w Przechowie,
- przy pomniku na ul. Polnej,
- na cmentarzu w Grucznie,
- przy pomniku w Skarszewie.

W 1945 r. dokonano ekshumacji mieszkańców Świecia pomordowanych przy ul. Polnej. W kondukcie pogrzebowym przeniesiono ich szczątki na cmentarz przy ul. Sienkiewicza

Oddziały niemieckie zajęły Świecie już 3 września 1939 r. i natychmiast rozpoczęto aresztowania tych Polaków, których zaliczono do grupy wrogo nastawionych wobec Niemców. Listy takie tworzyli Niemcy mieszkający w okresie międzywojennym w Świeciu. Nieraz tylko z osobistych powodów i dawnych sąsiedzkich zatargów potrafili wpisać na nią polskiego sąsiada. To także wskazania tych osób stały się przyczyną śmierci 83 osób 7 i 8 października 1939 r., które rozstrzelano na cmentarzu przy ulicy Polnej 3.
W połowie października podobny los spotkał pacjentów szpitala psychiatrycznego, których było około 1,7 tys. Większość, szacuje się że około 1350 osób, wymordowano w lasach w okolicy Mniszka, Luszkowa i Nekli oraz Grupy.
Chorych, w grupach od 30 do 50, według relacji świadka Władysława Suchomskiego, przywożono na miejsce  samochodem ciężarowym, a egzekucje trwały aż do listopada. W jednym z takich transportów znalazł się dyrektor zakładu psychiatrycznego, doktor Józef Bednarz, który nie skorzystał z możliwości ocalenia życia i do końca pozostał ze swoimi podopiecznymi.
Jak wspomina wymieniony świadek wraz z więźniami, do Mniszka przyjechało 6 Niemców, mieszkańców Świecia. To właśnie oni strzałami z karabinów mordowali polskich mieszkańców. Można się tylko domyślać, że wydane przed egzekucją polecenie pozostawienia ubrań, pieniędzy i zegarków wzbogaciły ich oprawców. Szacuje się, że w okolicznych lasach i żwirowni w Mniszku wymordowano 12 tys. ludzi.

W późniejszych latach nadal mordowano świecian, z których 54, jak ustalił profesor W. Jastrzębski, skazano na rozstrzelanie za działalność lub współpracę z polskim ruchem oporu.
Pomniki przy ulicy Polnej, na Małym Rynku, na cmentarzu przy ulicy Sienkiewicza – to najbardziej wyraziste przykłady hołdu oddanego przez mieszkańców, którzy przeżyli okupację.

ANDRZEJ PUDRZYŃSKI
WSPÓŁPRACA PRZEMYSŁAW KRZYŻANOWSKI

30.08.2012